روش توليد بدين صورت بوده است كه پودرهاي بايوگلس و فورستريت جداگانه با رش سل - ژل سنتز مي شوند و سپس پودرها حاصل را با تركيب حجمي مناسب (4 نوع تركيب حجمي) مخلوط مي شوند سپس تركيب پودرها تحت فشار پنجاه مگاپاسكال پرس مي شوند و در نهايت پودرهاي پرس شده در دماي هزار درجه سانتيگراد عمليات حرارتي مي شوند. با تجه به خاصيت بيواكتيويته ي بالاي بيوگلس و خواص مكانيكي مناسب فورستريت، كامپوزيت بيوگلس - فورستريت مي تواند خواص قابل توجهي از جهت زيست سازگاري و خواص مكانيكي جهت استفاده در داربست هاي مهندسي بافت استخان داشته باشد. مشكل استحكام مكانيكي داربست هاي پيشين تا حد زيادي همراه با حفظ خواص زيست سازگاري ايمپلنت در اين كامپوزيت برطرف شده است. بدون شك با توجه به شرايط كشور نياز به توليد مواد جديد و پيشرفته، به خصوص در صنايعي كه عليه ما تحريم هاي وجود دارد، اهميتي دوچندان مي بايد. اين كامپوزيت مي تواند سرآغازي براي ساخت و توليد ايمپلنت هاي مورد نياز براي درمان بيماران نيازمند به ترميم و جايگزيني استخوان باشد.

يك روش براي توليد اكسيژن، واكنش بين دو پودر در آب و در دماي محيط مي باشد. بدين منظور مقدار مشخص از پودري كه داراي اكسيژن فعال است(مانند سديم پركربنات) در آب حل مي شود محلول حاصل مشابه محلول هيدروژن پراكسيد رقيق است. به اين محلول كاتاليزور نمك فلزي (مانند منگنز دي اكسيد) اضافه مي شود كاتاليزور سبب تجزيه هيدروژن پراكسيد و توليد گاز اكسيژن در دماي محيط مي شود. اگر اين كاتاليزور با مواد قابل انحلال در آب مانند نشاسته و يا صمغ عربي پوشش داده شود سرعت واكنش كنترل مي شود و ميزان خروج اكسيژن را مي توان با مقدار اكسيژن مصرفي بيمار در بازه مشخصي به طور پيوسته تنظيم نمود.